بررسی سینویت گذرای حاد مفصل هیپ بیماران بستری در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی ایران طی سالهای ۱۳۷۰ لغایت ۱۳۷۸

این مطالعه به بررسی بیماران مبتلا به سینویت گذرای حاد مفصل هیپ که در طی سالهای 1370 لغایت 1378 در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی ایران بستری شده بودند، اختصاص دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی شیوع بیماری از نظر سن، جنس، علائم بیماری و درمان آن بوده است. در بررسی پرونده 24 بیمار مبتلا به سینویت گذرای حاد نتایج زیر بدست آمد. سن شیوع بیماری در کودکان زیر 10 سال بود(67%). جنس شایع درگیر پسر بچه ها بودند(67%). از نظر علائم بالینی تمام بیماران با هر سه علامت درد، لنگش و محدودیت حرکت در مفصل هیپ مراجعه کرده بودند. اغلب بیماران (83%) قبل از ابتلا به این بیماری، دچار بیماریهای تنفسی، ادراری یا تروما شده بودند. از نظر علائم بالینی اغلب بیماران دچار علائم سیستمیک مثل تب و بی اشتهایی بودند بطوری که تمام بیماران (100%) درجات خفیفی از تب را داشتند. از نظر علائم پاراکلینیکی در بررسی مایع مفصلی مواردی چون شفاف بودن مایع مفصلی، تعداد wbc 200 تا 2000، قند بالای 60 و افزایش ویسکوزیته مایع مفصلی، همگی به نفع مایع مفصلی غیرالتهابی بود، همچنین esr و crp در بیشتر موارد بالا بودند و کشت مایع مفصلی در تمام موارد منفی بود. از لحاظ درمانی اغلب بیماران توسط آنتی بیوتیک یا تجویز مسکن و استراحت یا ترکیبی از هر دو درمان شده بودند. به نظر می رسد که این بیماری یک بیماری خود محدود شونده است و استراحت بهترین درمان آن می باشد.